- pielić
- haşal; otamak
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
pielić
Look at other dictionaries:
pielić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pielićlę, pielićli, pielićlony, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pleć: Pielić grządki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pielić — ndk VIa, pielićlę, pielićlisz, piel, pielićlił, pielićlony reg., → pleć … Słownik języka polskiego
Кашубский язык — Самоназвание: Kaszëbsczi jãzëk Страны: Польша … Википедия
pielicică — PIELICÍCĂ, EÁ, pielicele, s.f. Diminutiv al lui piele; pielişoară, pieluşică. ♦ Blăniţă de miel sau de alt animal (mic). [var.: pielcícă, eá s.f.] – Piele + suf. icică, icea. Trimis de oprocopiuc, 17.03.2004. Sursa: DEX 98 PIELICÍCĂ s. (anat.)… … Dicționar Român
pielenie — n I rzecz. od pleć, pielić … Słownik języka polskiego
